wijzen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: wijzen (hulp, bestand)

Woordafbreking

wij·zen

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘aanduiden (met de vinger)’ voor het eerst aangetroffen in 901 [1] [2]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
wijzen	wees	gewezen
klasse 1	volledig

Werkwoord

wijzen

inergatief met de (wijs)vinger, hand of arm in een richting duiden

- De man wees naar de klok.

Hyponiemen

nawijzen
onderwijzen
overwijzen

Afgeleide begrippen

miswijzing, wijsvinger, wijzer, wijzing

Vertalingen

1.

Duits: zeigen ^(de), weisen ^(de)
Engels: point ^(en)
Frans: indiquer ^(fr), montrer ^(fr)
Latijn: monstrare ^(la)

Papiamento: mustra
Pools: wskazywać ^(pl)
Spaans: indicar ^(es), mostrar ^(es), enseñar ^(es)
Welsh: pwyntio ^(cy)

Zelfstandig naamwoord

wijzen mv

meervoud van het zelfstandig naamwoord wijs
meervoud van het zelfstandig naamwoord wijze

Gangbaarheid

Het woord wijzen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'wijzen' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.