wete
Nederlands
Woordafbreking
- we·te
Limburgs
Uitspraak
- IPA: /weːtɐ/ (Etsbergs)
Woordherkomst en -opbouw
- Komt van het Maori wētā.
Zelfstandig naamwoord
wete m
- weta
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
nominatief | wete | - | waeteke | - | waete | - | waetekes | - |
genitief | wetès | - | waetekes | - | waete | - | waetekes | - |
locatief | wetes | - | weteske | - | wetese | - | weteskes | - |
datief | wete | - | waeteke | - | waete | - | waetekes | - |
accusatief | wete | - | waeteke | - | waete | - | waetekes | - |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.