vinder

• Geluid:  vinder    (hulp, bestand)

• vin·der

• Naamwoord van handeling van vinden met het achtervoegsel -er [1]

vinder m

1. iemand die iets vindt

1. • De vinder van de portemonnee bracht deze netjes naar het politiebureau. 

• kwartjesvinder, offervinder, padvinder, visvinder, zeildoekvinder

• vindersloon, vindersrecht

• Het woord vinder staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'vinder' herkend door:

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈvenʌ /

• vin·der

vinder

1. tegenwoordige tijd van vinde

vinder, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van vinde

vinder

1. winnaar (mannelijke vorm)

1. «Søndag aften udråbte Tyrkiets premierminister Recep Tayyip Erdogan sit eget partiet AKP som vinder af landets lokalvalg.»

   Op zondagavond riep de Turkse premier Recep Tayyip Erdogan zijn eigen partij AKP uit als de winnaar van de lokale verkiezingen in het land.

2. winnares (vrouwelijke vorm)

• vin·der

vinder

1. tegenwoordige tijd van vinde

vinder, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van vind

vinder, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van vinde

• vin·der

vinder

1. verouderde spelling of vorm van vind van vóór 2012 [1]

(verouderd) tegenwoordige tijd van vinda en vinde

vinder, mv

1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van vinde