vermaning

• Geluid:  vermaning    (hulp, bestand)

• ver·ma·ning

• naamwoord van handeling vermanen met het achtervoegsel -ing

vermaning v [1]

1. met veel nadruk zeggen dat iemand zijn leven moet beteren

1. • 1.280 varkens in nood en dan wegkomen met een vermaning.[2] 

1. • Nogal onbeleefd in de ogen van Afrikaanse gezagsdragers, maar hij deed er de studenten in het warme zaaltje een plezier mee. Wie als gelijke wil worden behandeld, moet tegen een geintje en een stootje kunnen, is Macrons impliciete vermaning.[3] 

1. • Vanaf Sociale Zaken meldde zich staatssecretaris Tamara van Ark met een vermaning aan het adres van de gemeenten: hoogste tijd dat zij nu echt eens de 'taaleis'gaan handhaven in de bijstand. Dat betekent dat bijstandsgerechtigden de Nederlandse taal moeten beheersen of die snel moeten gaan leren.[4] 

2. doopsgezinde kerk

• terechtwijzing, standje, reprimande, uitbrander, waarschuwing, berisping, predicatie, tirade, zedenpreek, correctie, klacht, beknorring, snauw, verwijt

• Het woord vermaning staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'vermaning' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.