vergooien
Nederlands
Woordafbreking
- ver·gooi·en
Werkwoord
vergooien [2]
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
vergooien |
vergooide |
vergooid |
zwak -d | volledig |
- door achteloosheid iets verknoeien zodat iets wat van waarde was nu waardeloos is
- Ik zou zeggen: blijf dit weekend thuis, Catalaan, en kom tot rust. Bedenk wat je te verliezen hebt en laat je niet langer ophitsen om je toekomst te vergooien voor een radicale alleingang die je alleen maar windeieren kan leggen.[3]
- Een beter bewijs voor de sektarische, gesloten cultuur, waarbij het melden van misstanden gelijk staat aan het vergooien van je carrière, is nauwelijks denkbaar.[4]
Gangbaarheid
- Het woord vergooien staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'vergooien' herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
98 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
- vergooien op website: Etymologiebank.nl
- Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- Tubantia Sandra Phlippen 7 oktober 2017
- Volkskrant Hans Wansink 6 november 2017
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.