verdwijnen
Nederlands
Woordafbreking
- ver·dwij·nen
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘weggaan’ voor het eerst aangetroffen in 1290 [1]
- Afgeleid van het verouderde werkwoord dwijnen met het voorvoegsel ver-
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
verdwijnen |
verdween |
verdwenen |
klasse 1 | volledig |
Werkwoord
verdwijnen
- ergatief wegraken, ophouden te bestaan
- Aan het eind van het krijt verdwenen de dinosauriërs.
- ergatief verminderen, afnemen
- ergatief uit het zicht gaan
- Het konijn verdween in zijn hol.
Vertalingen
1. wegraken
2. afnemen
Gangbaarheid
- Het woord verdwijnen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'verdwijnen' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.