verbieden

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
verbieden	verbiedend
verbod	verboden

Uitspraak

Geluid: verbieden (hulp, bestand)
IPA: /vɛɾ.'bi:.dǝ(n)/, /vǝɾ.'bi:.dǝ(n)/

Woordafbreking

ver·bie·den

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘door een gebod ontzeggen’ voor het eerst aangetroffen in 1236 [1]
Afgeleid van bieden met het voorvoegsel ver-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
verbieden	verbood	verboden
klasse 2	volledig

Werkwoord

verbieden

een bepaalde handeling strafbaar stellen.

- De toegang is voor onbevoegden streng verboden.

Vertalingen

1. een bepaalde handeling strafbaar stellen

Duits: verbieten ^(de), untersagen ^(de)
Engels: prohibit ^(en), forbid ^(en)
Frans: interdire ^(fr), défendre ^(fr)
Noors: bannlyse ^(no), forby ^(no)
Nynorsk: bannlyse ⁽ⁿⁿ⁾, forby ⁽ⁿⁿ⁾

Papiamento: proibí
Roemeens: a interzice ^(ro)
Russisch: заказывать ^(ru) заказать ^(ru)
Spaans: prohibir ^(es), interdecir ^(es), proscribir ^(es)

Gangbaarheid

Het woord verbieden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'verbieden' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"verbieden" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.