universitair

• Geluid:  universitair    (hulp, bestand)

• uni·ver·si·tair

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘m.b.t. een universiteit’ voor het eerst aangetroffen in 1909 [1]
• afgeleid van het Franse universitaire of van universiteit met het achtervoegsel -air [2]

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

universitair m

1. academicus

universitair [3]

1. de of een universiteit betreffende

• interuniversitair, postuniversitair

• academisch

• Het woord universitair staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'universitair' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.