sırt

Turks
Woordafbreking
  • sırt
enkelvoud meervoud
nominatief   sırt     sırtlar  
genitief   sırtın     sırtların  
datief   sırta     sırtlara  
accusatief   sırtı     sırtları  
locatief   sırtta     sırtlarda  
ablatief   sırttan     sırtlardan  

Zelfstandig naamwoord

sırt

  1. (anatomie) rug
  2. rug (stompe zijde van een mes, bijl, etc.)
  3. (aardrijkskunde) rug, bergrug, bergkam
  4. rug (van een boek)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.