storten

• Geluid:  storten    (hulp, bestand)

• stor·ten

• In de betekenis van ‘met geweld (laten) vallen’ voor het eerst aangetroffen in 1236 [1] [2]

storten

1. overgankelijk van enige hoogte ergens in laten vallen

1. • Er werd beton gestort. 

2. overgankelijk geld in een rekening inbrengen

1. • Hij had gelukkig genoeg gestort om te voorkomen dat hij rood kwam te staan 

2. wederkerend zich ~ op zich volledig aan een bepaalde bezigheid gaan wijden

1. • Hij had zich voldoende op zijn wiskunde gestort en slaagde met een goed cijfer voor zijn tentamen. 

storten

1. uit stort, dun plaatstaal vervaardigd

storten mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord stort

• Het woord storten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'storten' herkend door: