status

Nederlands

Uitspraak

Geluid: status (hulp, bestand)
IPA: /ˈstatʏs/

Woordafbreking

sta·tus

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘maatschappelijk aanzien’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1959 [1]
Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘stand, toestand’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1745 [1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	status	statussen
verkleinwoord	statusje	statusjes

Zelfstandig naamwoord

status m

(medisch) stand, toestand, dossier over patiënt in ziekenhuis
aanzien in de maatschappij
(juridisch) toestand met bepaalde rechtsgevolgen

Hyponiemen

beschermingsstatus, cultstatus, gedoogstatus, junkstatus, kredietstatus, ontheemdenstatus, verblijfsstatus, vluchtelingenstatus, vreemdelingenstatus

Afgeleide begrippen

status quo, statusbalk, statushouder, statussymbool, statuswet

Vertalingen

1. toestand

Engels: status ^(en)

Spaans: estatus ^(es) m

2. rang

Engels: grade ^(en), rank ^(en), rate ^(en)

Spaans: grado ^(es) m, rango ^(es) m

Gangbaarheid

Het woord status staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'status' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Werkwoord

vervoeging van
statussen

status

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van statussen
- Ik status.
gebiedende wijs van statussen
- Status!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van statussen
- Status je?

Verwijzingen

"status" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.