rank

• Geluid:  rank    (hulp, bestand)

• rank

• In de betekenis van ‘stengel van klimplant’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1285 [1] [2]

rank v/m [3] [4]

1. een gespecialiseerde stengel, blad of bladsteel voor ondersteuning en hechting

1. • Die rank zat echt om het hele hek heen gekruld. 

• bladrank, bosrank, braamrank, elfrank, hechtrank, heggenrank, klimrank, stengelrank, wijngaardrank, wijnrank

• ranken, rankenfries, rankenkast

• [5] [6]

rank [7] [8]

1. slank, tenger, fijngebouwd

• rankpotig

• Het woord rank staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'rank' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

rank

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ranken
   

   • Ik rank. 

2. gebiedende wijs van ranken
   

   • Rank! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ranken
   

   • Rank je? 

rank

1. rang