sputteren

Nederlands

Uitspraak

Geluid: sputteren (hulp, bestand)

Woordafbreking

sput·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘pruttelende geluiden maken’ voor het eerst aangetroffen in 1912 [1]
[1-3] frequentatief gevormd uit spuiten met het achtervoegsel -er
[4] van het Engels sputter dat zelf weer van het Nederlandse sputteren is afgeleid

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
sputteren	sputterde	gesputterd
zwak -d	volledig

Werkwoord

sputteren

kleine belletjes of druppeltjes spuug voortbrengen (zoals bij baby's)
(figuurlijk) zonder overtuigingskracht blijven tegenspreken
spetteren
(techniek) proces om een oppervlak met een uiterst dun laagje metaal te bedekken

Gangbaarheid

Het woord sputteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'sputteren' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

"sputteren" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.