sopraan

Nederlands

Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘hoogste vrouwenstem’ voor het eerst aangetroffen in 1824 [1] [2]

sopraan [3]

v / m hoogste van de vier hoofdstemmen die de toonkunst onderscheidt, hoogste vrouwenstem of kinderstem
v vrouw of kind met de hoogste zangstem
de hoogste variant van een aantal muziekinstrumenten, zoals sopraansaxofoon etc.

1.

Het woord sopraan staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'sopraan' herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	sopraan	sopranen
verkleinwoord	sopraantje	sopraantjes