schub

• Geluid:  schub    (hulp, bestand)
• IPA: /sxʏp/

• schub

• In de betekenis van ‘plaatje op bv. vissenhuid’ voor het eerst aangetroffen in 1480 [1] [2]

schub v/m

1. (biologie) een van meerdere overlappende plaatjes van keratine die aan een kant vastzitten en zo een oppervlak bedekken

1. • In de biologische nomenclatuur is een schub een kleine stijve plaat die uit een dierlijke huid steekt om bescherming te bieden. 

• schubbe

• schilfer

• dekschub, stroschub, visschub

schub

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schubben
   

   • Ik schub. 

2. gebiedende wijs van schubben
   

   • Schub! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schubben
   

   • Schub je? 

• Het woord schub staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'schub' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.