schilfer

Nederlands

Uitspraak

Geluid: schilfer (hulp, bestand)

Woordafbreking

schil·fer

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘afgebroken blaadje’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1546 [1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	schilfer	schilfers
verkleinwoord	schilfertje	schilfertjes

Zelfstandig naamwoord

schilfer m

een vliesdun loskomend stukje materiaal

- Na een aantal jaar zaten er op die geverfde wand allemaal bladders en schilfers.

Afgeleide begrippen

huidschilfer, schilferen

Verwante begrippen

bladder

Vertalingen

1. een vliesdun loskomend stukje materiaal

Engels: flake ^(en)

Spaans: desconchón ^(es) m

Werkwoord

vervoeging van
schilferen

schilfer

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schilferen
- Ik schilfer.
gebiedende wijs van schilferen
- Schilfer!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schilferen
- Schilfer je?

Gangbaarheid

Het woord schilfer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'schilfer' herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"schilfer" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.