retentie

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  retentie    (hulp, bestand)
  • IPA: /rə'tɛn(t)si/
Woordafbreking
  • re·ten·tie
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘ophouding’ voor het eerst aangetroffen in 1568 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord retentie retenties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

retentie v

  1. (scheikunde) ophouding, het vertraagd afgeven of vasthouden van iets
    • Chromatografie is gebaseerd op een verschil in retentie bij het doorspoelen van een kolom. 
  1. (juridisch) ophouding, vasthouding
  2. (medisch) ophouding of terughouding van stoffen die normaal door het lichaam verplaatst of afgescheiden worden
  3. tijdelijke opslag van overtollig oppervlaktewater, (retentiebekken, retentiegebied)
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord retentie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
82 %van de Nederlanders;
77 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.