rente

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ren·te
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘interest’ voor het eerst aangetroffen in 1230 [1] [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord rente rentes
renten
verkleinwoord rentetje rentetjes

Zelfstandig naamwoord

rente v/m

  1. (economie) op geregelde tijden te betalen geldbedrag voor het vruchtgebruik van een geleende som geld
  2. (economie) periodieke geldelijke opbrengst (-> lijfrente)
Verwante begrippen
Hyponiemen
   
  • opslagrente
  • ouderdomsrente
  • rekenrente
  • revisierente
  • spaarrente
  • voorschotrente
  • wezenrente
  • woekerrente
Afgeleide begrippen
   
  • gerent
  • renteaftrek
  • rentearbitrage
  • rentebetaling
  • rentebewijs
  • rentebrief
  • renteclausule
  • rentedag
  • rentedaling
  • rentesubsidie
  • renteswap
  • renteverhoging
  • renteverlaging
  • renteverlies
  • renteverzekering
  • rentevoet
  • rentevoordeel
  • rentevrijstelling
Vertalingen
    1. op geregelde tijden te betalen geldbedrag voor het vruchtgebruik van een geleende som geld   
Vertalingen
    2.   

Gangbaarheid
  • Het woord rente staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "rente" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. rente op website: Etymologiebank.nl


Spaans

Werkwoord
vervoeging van
rentar

rente

  1. aanvoegende wijs eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van rentar
  1. aanvoegende wijs derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van rentar
  1. gebiedende wijs (bevestigend en ontkennend) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van rentar
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.