rederijker

• Geluid:  rederijker    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈredəˌrɛikər /

• re·de·rij·ker

• In de betekenis van ‘beoefenaar van de retorica’ voor het eerst aangetroffen in 1596 [1]
• via retorieker van Frans rhétoriqueur "dichter aan het Franse hof", waarbij de gedachte aan rede en rijk een rol speelde; 'retorieker' is ook op te vatten als retoriek met het achtervoegsel -er [2][3][4]

rederijker m

1. amateurdichter die lid was van het gilde van een rederijkerskamer op het einde van de middeleeuwen

1. • ‘Het begrip landjuweel is al vijfhonderd jaar oud, dateert nog van toneelwedstrijden uit de tijd van de rederijkers, en de eerste versie die we teruggevonden hebben, was in Mechelen’, zegt Stefaan Deleeck van Opendoek, de vzw (vereniging zonder winstoogmerk) achter het festival. [5] 

1. • Blijkbaar is het spelen met taal, zoals dat ooit door de Rederijkers in de gilden werd beoefend van alle tijden. Want de voorrondes voor de Nacht van de Kinderpoëzie in Oldenzaal leverden maar liefst 450 inzendingen op. [6] 

2. lid van een amateurtoneel- of reciteervereniging
3. (schertsend) iemand die teveel en te grote woorden gebruikt

• rederijkerskamer

rederijker

1. onverbogen vorm van de vergrotende trap van rederijk

• Het woord rederijker staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'rederijker' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.