provocatie
Nederlands
Woordafbreking
- pro·vo·ca·tie
Woordherkomst en -opbouw
- Naamwoord van handeling van provoceren met het achtervoegsel -atie
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | provocatie | provocaties |
| verkleinwoord | provocatietje | provocatietjes |
Zelfstandig naamwoord
provocatie v, het opzettelijk oproepen van een ongewenste toestand of handeling om daarin het argument te vinden negatief op te kunnen treden.
Vertalingen
1.
Gangbaarheid
- Het woord provocatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'provocatie' herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.