pollepel
![]() Pollepel (NL) |
![]() Pollepel (B) |
Nederlands
Woordafbreking
- pol·le·pel
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘keukenlepel’ voor het eerst aangetroffen in 1348 [1]
- samenstelling van pol en lepel [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | pollepel | pollepels |
verkleinwoord | pollepeltje | pollepeltjes |
Zelfstandig naamwoord
pollepel m
- (huishouden) (Nederland) een vrij vlakke, houten of kunststoffen lepel gebruikt voor het roeren van voedsel dat toebereid wordt
- (huishouden) (België) een diepe, grote lepel met een lange steel gebruikt voor het opdienen van soepen, sauzen e.d.
Vertalingen
1.(Nederland) een vrij vlakke, houten of kunststoffen lepel gebruikt voor het roeren van voedsel dat toebereid wordt
2.(België) een diepe, grote lepel met een lange steel gebruikt voor het opdienen van soepen, sauzen e.d.
Gangbaarheid
- Het woord pollepel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'pollepel' herkend door:
98 % | van de Nederlanders; |
98 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.