persolvere/vervoeging

vervoeging van het Latijnse werkwoord persolvere
Indicativus
Praesens				Imperfectum				Futurum simplex
actief		passief		actief		passief		actief		passief
ego	persolvō	ego	persolvor	ego	persolvēbam	ego	persolvēbar	ego	persolvam	ego	persolvar
tū	persolvis	tū	persolveris	tū	persolvēbās	tū	persolvēbāris	tū	persolvēs	tū	persolvēris
is, ea, id	persolvit	is, ea, id	persolvitur	is, ea, id	persolvēbat	is, ea, id	persolvēbātur	is, ea, id	persolvet	is, ea, id	persolvētur
nōs	persolvimus	nōs	persolvimur	nōs	persolvēbāmus	nōs	persolvēbāmur	nōs	persolvēmus	nōs	persolvēmur
vōs	persolvitis	vōs	persolviminī	vōs	persolvēbātis	vōs	persolvēbāminī	vōs	persolvētis	vōs	persolvēminī
eī/iī, eae, ea	persolvunt	eī/iī, eae, ea	persolvuntur	eī/iī, eae, ea	persolvēbant	eī/iī, eae, ea	persolvēbantur	eī/iī, eae, ea	persolvent	eī/iī, eae, ea	persolvēntur
Perfectum				Plusquamperfectum				Futurum exactum
actief		passief		actief		passief		actief		passief
ego	persolvī	ego	persolūtus, -a, -um sum	ego	persolveram	ego	persolūtus, -a, -um eram	ego	persolverō	ego	persolūtus, -a, -um erō
tū	persolvistī	tū	persolūtus, -a, -um es	tū	persolverās	tū	persolūtus, -a, -um erās	tū	persolveris	tū	us, -a, -um eris
is, ea, id	persolvit	is, ea, id	persolūtus, -a, -um est	is, ea, id	persolverat	is, ea, id	persolūtus, -a, -um erat	is, ea, id	persolverit	is, ea, id	persolūtus, -a, -um erit
nōs	persolvimus	nōs	persolūtī, -ae, -a sumus	nōs	persolverāmus	nōs	persolūtī, -ae, -a erāmus	nōs	persolverimus	nōs	persolūtī, -ae, -a erimus
vōs	persolvistis	vōs	persolūtī, -ae, -a estis	vōs	persolverātis	vōs	persolūtī, -ae, -a erātis	vōs	persolveritis	vōs	persolūtī, -ae, -a eritis
eī/iī, eae, ea	persolvērunt	eī/iī, eae, ea	persolūtī, -ae, -a sunt	eī/iī, eae, ea	persolverant	eī/iī, eae, ea	persolūtī, -ae, -a erant	eī/iī, eae, ea	persolverint	eī/iī, eae, ea	persolūtī, -ae, -a erunt

Subiunctivus
Praesens				Imperfectum
actief		passief		actief		passief
ego	persolvam	ego	persolvar	ego	persolverem	ego	persolverer
tū	persolvās	tū	persolvāris	tū	persolverēs	tū	persolverēris
is, ea, id	persolvat	is, ea, id	persolvātur	is, ea, id	persolveret	is, ea, id	persolverētur
nōs	persolvāmus	nōs	persolvāmur	nōs	persolverēmus	nōs	persolverēmur
vōs	persolvātis	vōs	persolvāminī	vōs	persolverētis	vōs	persolverēminī
eī/iī, eae, ea	persolvant	eī/iī, eae, ea	persolvantur	eī/iī, eae, ea	persolverent	eī/iī, eae, ea	persolverentur
Perfectum				Plusquamperfectum
actief		passief		actief		passief
ego	persolverim	ego	persolūtus, -a, -um sim	ego	persolvissem	ego	persolūtus, -a, -um essem
tū	persolverīs	tū	persolūtus, -a, -um sīs	tū	persolvissēs	tū	persolūtus, -a, -um essēs
is, ea, id	persolverit	is, ea, id	persolūtus, -a, -um sit	is, ea, id	persolvisset	is, ea, id	persolūtus, -a, -um esset
nōs	persolverīmus	nōs	persolūtī, -ae, -a sīmus	nōs	persolvissēmus	nōs	persolūtī, -ae, -a essēmus
vōs	persolverītis	vōs	persolūtī, -ae, -a sītis	vōs	persolvissētis	vōs	persolūtī, -ae, -a essētis
eī/iī, eae, ea	persolverint	eī/iī, eae, ea	persolūtī, -ae, -a sint	eī/iī, eae, ea	persolvissent	eī/iī, eae, ea	persolūtī, -ae, -a essent

Imperativus
Praesens				Futurum
actief		passief		actief		passief
2e pers. enk.	persolve	2e pers. enk.	persolvere	2e pers. enk.	persolvitō	2e pers. enk.	persolvitor
				3e pers. enk.	persolvitō	3e pers. enk.	persolvitor
2e pers. mv.	persolvite	2e pers. mv.	persolvimini	2e pers. mv.	persolvitōte
				3e pers. mv.	persolvuntō	3e pers. mv.	persolvuntor

Infinitivus
Praesens		Perfectum		Futurum
actief	passief	actief	passief	actief	passief
persolvere	persolvī	persolvisse	persolūtum, -am, -um esse	persolūtūrum, -am, -um esse	persolūtum īrī

Participium
Praesens	Perfectum	Futurum
actief	passief	actief
persolvens, -ntis	persolūtus, -a, -um	persolūtūrus, -a, -um

Gerundium	Gerundivum	Supinum
persolvendum, -a	persolvendus, -a, -um	persolūtum, persolūtū

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.