pendant
Nederlands
Woordafbreking
- pen·dant
Woordherkomst en -opbouw
- van Frans pendant zn , dat teruggaat op Latijn pendere ww in de betekenis van ‘tegenhanger’ voor het eerst aangetroffen in 1861 [1][2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | pendant | pendanten |
| verkleinwoord | pendantje | pendantjes |
Zelfstandig naamwoord
pendant m/o
- (kunst) Een kunstobject dat tegenhanger is van een ander kunstobject.
- Bij uitbreiding: Elk voorwerp of persoon dat een tegenhanger is van een ander.
- De Kerstman is de Amerikaanse pendant van Sinterklaas.
- (verouderd) Een sieraad dat bedoeld is om aan een halsketting of halsring te hangen, of aan de oorlel (een oorhanger).
Gangbaarheid
- Het woord pendant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'pendant' herkend door:
| 85 % | van de Nederlanders; |
| 70 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.