palataal
Nederlands
Woordafbreking
- pa·la·taal
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘gehemelte-’ voor het eerst aangetroffen in 1865 [1]
- van het Latijnse 'palatum' (gehemelte) met het achtervoegsel -aal [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | palataal | palatalen |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
palataal v / m [3]
- letter die gevormd wordt door articulatie tegen het harde verhemelte, de 'o' en de 'n'
Synoniemen
- palatale medeklinker, palatale spraakklank
Vertalingen
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | palataal | palataler | palataalst |
verbogen | palatale | palatalere | palataalste |
partitief | palataals | palatalers | - |
Gangbaarheid
- Het woord palataal staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'palataal' herkend door:
24 % | van de Nederlanders; |
31 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
- "palataal" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- palataal op website: Etymologiebank.nl
- Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.