overbevolking

• Geluid:  overbevolking    (hulp, bestand)

• over·be·vol·king

• samenstelling van  over bw  en  bevolking zn 
• Naamwoord van handeling van overbevolken met het achtervoegsel -ing

overbevolking v

1. toestand waarbij een ruimte, gebied of land zo dichtbevolkt is dat het problemen geeft

1. • De overbevolking in de cellen leidt tot erbarmelijke omstandigheden. 

1. • In het dichtbevolkte land dreigt overbevolking. 

1. • Het is eigenlijk gek dat westerlingen altijd naar Afrika wijzen als het gaat om overbevolking, merkte de Botswaanse auteur Siyanda Mohutsiwa onlangs op op Twitter. Waarom is Parijs nooit overbevolkt, of New York? Ze hekelde de Franse president Emmanuel Macron, die bij zijn eerste toespraak op Afrikaanse bodem Afrikanen vertelde dat ze te veel kinderen kregen. Zou hij dat ooit zeggen over zijn eigen land, dat vrouwen maar wat minder kinderen moeten krijgen, vroeg ze zich retorisch af. [1] 

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Het woord overbevolking staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.