oriënteren

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ori·en·te·ren
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘plaatsen volgens de streken van het kompas’ voor het eerst aangetroffen in 1862 [1]
  • afgeleid van het Franse orienter (met het achtervoegsel -eren) [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
oriënteren
oriënteerde
georiënteerd
zwak -d volledig

Werkwoord

oriënteren [3]

  1. richten
  2. overgankelijk richten volgens het kompas
  3. overgankelijk voorlichten, inzicht geven
  4. wederkerend zich ~: inzicht trachten te verkrijgen, nagaan waar men zich bevindt, zich inwerken
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord oriënteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "oriënteren" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. oriënteren op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.