onderbreken

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • on·der·bre·ken
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
onderbreken
onderbrak
onderbroken
klasse 4 volledig

Werkwoord

onderbreken

  1. overgankelijk actie ondernemen om een in gang zijnd proces tot staan te brengen
    • De voorzitter onderbrak de verhitte discussie met een verwijzing naar de beperkte tijd die beschikbaar was. 
    • Als er niet zo veel herrie was geweest, had hij kunnen nadenken over wat hem dwarszat, maar de krijsende fluittonen volgden elkaar op, onderbroken door explosies die je van hoofd tot voeten door elkaar schudden. [1] 
Synoniemen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord onderbreken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Verwijzingen

  1. Lemaitre, Pierre "Tot ziens daarboven" 2014 ISBN 9789401601931 pagina 15
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.