obstrueren

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ob·stru·e·ren
Woordherkomst en -opbouw
  • afgeleid van het Franse obstruer (met het achtervoegsel -eren)
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
obstrueren
obstrueerde
geobstrueerd
zwak -d volledig

Werkwoord

obstrueren

  1. overgankelijk een factor vormen die een gebeurtenis of handeling (bijna) onmogelijk maakt
  2. overgankelijk de door- of voortgang belemmeren
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. een factor vormen die een gebeurtenis of handeling (bijna) onmogelijk maakt   

Gangbaarheid
  • Het woord obstrueren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.