observator

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ob·ser·va·tor
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘waarnemer’ voor het eerst aangetroffen in 1768 [1]
  • Naamwoord van handeling van observeren met het achtervoegsel -ator [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord observator observatoren
observators
verkleinwoord observatortje observatortjes

Zelfstandig naamwoord

observator m [3]

  1. (beroep) iemand die observeert (waarnemingen doet)
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord observator staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "observator" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. observator op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.