moralist
Nederlands
Woordafbreking
- mo·ra·list
Zelfstandig naamwoord
moralist m
- (persoon) iemand die vanuit een morele overtuiging kritiek levert op andere mensen
- De geest van die wet was dat euthanasie toepassen niet meer strafbaar was mits een voorgeschreven procedure gevolgd werd. Maar heel wat mensen hebben dit vertaald naar ‘het recht om euthanasie te vragen’. Het verwondert mij dat ook een erudiet moralist als Ignaas Devisch deze uitschuiver maakt.[1]
Synoniemen
- [1] fatsoensrakker, dominee, kruisvaarder, moraalridder, zedenmeeter, zedenprediker
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord moralist staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'moralist' herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
98 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
- de Standaard VRIJDAG 11 AUGUSTUS 2017
- Tubantia 04-09-2007
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.