mono-

Nederlands

Huidig bestand
42

Uitspraak

Geluid: mono- (hulp, bestand)
IPA: /ˈmono/

Woordafbreking

mo·no-

Woordherkomst en -opbouw

Van het Griekse μονος (monos) dat één en alleen betekent [1]

Voorvoegsel

mono- [2]

uit één onderdeel bestaand of op één persoon of zaak betrekking hebbend
betrekking hebbend op registratie op één spoor of reproductie via één kanaal

Antoniemen

multi-

Verwante begrippen

uni-, bi-, di-, tri-, tetra-, penta-, hexa-, hepta-, octa-, nona-, deca-, undeca-, dodeca-

Hyponiemen

mono-energisme
mono-etnisch
monoamine
monoapparatuur
monocarpisch
monocausaal
monocausaliteit
monochloride
monochord
monochromasie
monochromatisch
monochromatisme
monoclien
monocotyl
monocotyledonen
monocraat
monocrate
monoculturalisme
monocultureel
monocyclisch
monocyt

monodiplopie
monodirectioneel
monodisciplinair
monofille
monofobie
monofosfide
monoftalmie
monoftongeren
monofunctioneel
monofyl
monofyletisch
monofysiet
monogeluid
monogenesis
monoglot
monografie
monografisch
monogrammeren
monohybride
monokini
monoklonaal

monokristal
monolatrie
monolaurine
monolinguaal
monolithisch
monologisch
monologue
monomaan
monometallisme
monometallist
monometalliste
monometer
monomineraal
monomode
monomodus
monomoleculair
monomorf
mononucleair
monopedie
monoplaan
monoplaat

monoplegie
monoploïde
monopolisme
monopoloïde
monopsychiet
monopsychisme
monorchisme
monosacharide
monoski
monoskiën
monospermie
monosyllabe
monotennis
monotheleet
monothelete
monothematisch
monotropie
monotypie
monouitzending
monovin
monovolume

Gangbaarheid

Het woord 'mono-' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.