mismaakt

• Geluid:  mismaakt    (hulp, bestand)

• mis·maakt

• vervoeging van mismaken: de stam met de uitgang -t, zonder ge- vanwege voorvoegsel
• samenstelling van  mis  en  maakt ww 

mismaakt [1]

1. (medisch) van een persoon dat hij of zij vanaf de geboorte een duidelijk zichtbare afwijking heeft

1. • Maar het virus heeft hier tot nu toe geen epidemische vormen aangenomen: er zijn 43 lokale besmettingen bekend. Van de drieduizend mensen die zika meenamen uit het buitenland, kregen achttien vrouwen een kind met zikagerelateerde afwijkingen. Slechts over één daarvan, de normaal ogende dochter van een Venezolaans stel, is in de media verschenen. Hier circuleren geen dramatische beelden van mismaakte kinderen zoals in Brazilië. [2] 

• misvormd, gebrekkig, wanschapen, wanstaltig, wanvormig, gedrochtelijk, lelijk

• mismaaktheid

mismaakt

1. voltooid deelwoord van mismaken

• Het woord mismaakt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'mismaakt' herkend door: