kus

• Geluid:  kus    (hulp, bestand)
• IPA: /kʏs/

• kus

kus m

1. het de lippen ergens tegenaandrukken om affectie uit te drukken

1. • Zij gaf haar baby een kus op het voorhoofd. 

1. • Kijk nu eens naar haar mond en stel je een ogenblik voor dat je onze Albert bent. Van die mond had hij warme, tedere kussen gekregen, die zijn buik optilden tot hij op springen stond, hij had haar speeksel in zijn mond voelen stromen en het met grote hartstocht opgezogen, Cécile was in staat tot zulke wonderen, dat ze niet zomaar een meisje was. [1] 

• zoen

• kushandje

kus

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kussen
   

   • Ik kus. 

2. gebiedende wijs van kussen
   

   • Kus! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kussen
   

   • Kus je? 

• Het woord kus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kus' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.