kuiken

• Geluid:  kuiken    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈkœykə(n) /
  • (Noord-Nederland): /ˈkœʏ̯kə(n)/, /ˈkʌʏ̯kə(n)/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈkœːkə(n)/

• kui·ken

• In de betekenis van ‘jong van een kip’ voor het eerst aangetroffen in 1401 [1]
• van Middelnederlands kiekijn of cuken [2][3]

kuiken o

1. (vogels) (veeteelt) jong hoen, of meer algemeen: donzig jong vogeltje
2. (figuurlijk), licht (pejoratief) onnozel of dom persoon

• [1] pullus (onder ornithologen)

• eendenkuiken, kwartelkuiken, miskuiken, piepkuiken, scheikuiken, uilskuiken, vleeskuiken

• kuikenbroeder, kuikenbuik, kuikendief, kuikensekser

• Het woord kuiken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kuiken' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.