krijt

• Geluid:  krijt    (hulp, bestand)
• IPA: /krɛit/

• krijt

• In de betekenis van ‘strijdperk’ voor het eerst aangetroffen in 1265 [1]
• [A] van Middelnederlands crijt dat via het Volkslatijnse *crẹta is ontleend aan Latijn creta "krijt"[2][3]
• [3] in 1822 door de Belgische geoloog J. d'Omalius d'Halloy als naam gebruikt voor het tijdperk waarin de krijtafzettingen zijn ontstaan[4]
• [B] van Middelnederlands crijt, cognaat met Duits Kreis[5][6]

[A] krijt o

1. wit mineraal dat uit calciumcarbonaat bestaat

1. • De kliffen van Dover bestaan uit krijt. 

2. schrijfmateriaal uit dat materiaal vervaardigd

1. • Hij schreef met krijt op het schoolbord. 

2. (geologie) geologisch tijdperk, derde en laatste periode van het era mesozoïcum, van 145 tot 66 miljoen jaar geleden

1. • Uit het vroegste krijt stammen de fossielen uit het wealden met als fraaiste de boomvaren Tempskia. [7]

2. voorwerp dat wordt gebruikt in de biljartsport om de top van de keu minder glad te maken

1. • De biljarter krijt zijn keu alvorens de biljartbal te stoten. 

• 3. Vóór 2006 was de spelling voor het geologisch tijdperk Krijt. In specialistische publicaties blijft volgens de Taalunie spelling met een hoofdletter mogelijk, zie hier.

• [2]: bij iemand in het krijt staan

• [2]: Dat mag met een krijtje aan de balk.

• [2]: met dubbel krijt schrijven

• [3] periode (geologie)
• [3] mesozoïcum

[3] geologisch tijdperk

• laatkrijt
• vroegkrijt

[3] geologisch tijdperk

• jura
• trias

[3] geologisch tijdperk

• laatkrijt
• vroegkrijt

krijt

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van krijten
2. gebiedende wijs van krijten

[B] krijt o

1. strijdperk

• [1]: voor iemand in het krijt treden

• Het woord krijt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'krijt' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.