konkelen
Nederlands
Woordafbreking
- kon·ke·len
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘intrigeren’ voor het eerst aangetroffen in 1766 [1]
- afgeleid van konkel met het achtervoegsel -en [2]
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
konkelen |
konkelde |
gekonkeld |
zwak -d | volledig |
Werkwoord
konkelen
- inergatief samenspannend intrigeren, onderhandse plannen in werking zetten
- Er was al tijden gekonkeld om hem te wippen.
Hyponiemen
- bekonkelen, verkonkelen
Gangbaarheid
- Het woord konkelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'konkelen' herkend door:
90 % | van de Nederlanders; |
74 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.