bekonkelen

• Geluid:  bekonkelen    (hulp, bestand)

• be·kon·ke·len

• afgeleid van konkelen met het voorvoegsel be-

bekonkelen [1]

1. iets in het geheim met elkaar regelen waarbij er vaak een benadeelde partij is

1. • Wat was er toen in Beetsterzwaag aan de hand, Wouter? Je zou eerst al geen minister worden, maar de fractie gaan leiden. Dat had je de kiezers keihard beloofd. En opeens zat je zomaar in het kabinet. Met een stropdas om! En dat allemaal onder de meest vuige voorwaarden. Dat noemen we een ernstige vorm van regeergeil. Dinsdagavond heeft de goede oude Hans van Mierlo bij Pauw & Witteman glashelder uitgelegd hoe principieel fout het is om zoiets te bekonkelen, maar de volgende dag was er in de Kamer geen spoortje excuus. Er ging nog een symbolisch brandalarm af, maar niemand bij de PvdA begreep het diepere van deze boodschap. [2] 

• bekokstoven

• gekonkel, konkelaar, konkelen

• Het woord bekonkelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'bekonkelen' herkend door: