knappen

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • knap·pen
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘een geluid (knap) maken, met een knap breken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1573 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
knappen
knapte
geknapt
zwak -t volledig

Werkwoord

knappen

  1. ergatief hoorbaar zijdelings bezwijken
    • De stok was klem komen zitten en in tweeën geknapt. 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1. hoorbaar zijdelings bezwijken   

Zelfstandig naamwoord

knappen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord knap

Gangbaarheid
  • Het woord knappen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
96 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "knappen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

Deens
Woordafbreking
  • knap·pen

Zelfstandig naamwoord

knappen, g

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van knap
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.