craquer

Frans
Uitspraak

Werkwoord

craquer

  1. (spreektaal) vallen, niet kunnen weerstaan
  1. «Qu'est-ce qui fait craquer les filles?»
    Waar vallen meisjes voor?
  1. «Génial, ce ben, je craque!»
    Te gek die broek, ik ben verkocht! [1]
  2. (spreektaal) (dreigen te) mislukken, op instorten staan! [1]
  3. (spreektaal) flippen
  1. «Quand elle m’a largué j’ai craqué.»
    Toen ze me dumpte ging ik door het lint. [1]

Verwijzingen
  1. Wouw, B. van de Woordenboek populair Frans - Nederlands 2e druk (2014) Uitgeverij Arti-Choc, Breda; p. 68
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.