kluiven

Nederlands

Uitspraak

Geluid: kluiven (hulp, bestand)

Woordafbreking

klui·ven

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘met de tanden vlees van bot halen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1451 [1]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kluiven	kloof (kluifde)[2] /’klʌʏ.və(n)/	gekloven (gekluifd)[3] /klof/
klasse 2	volledig

Werkwoord

kluiven

inergatief een bot in handen houden en er vlees van afhappen

- Toen het eten op tafel stond, begon hij meteen aan het bot te kluiven.

Hyponiemen

afkluiven, kopkluiven, nakluiven, opkluiven

Afgeleide begrippen

kluiffok, kluifhout, kluivenduiker, kluiver

Vertalingen

1. een bot in handen houden en er vlees van afhappen

Duits: nagen an ^(de) (+ 3e naamval), kauen an ^(de) (+ 3e naamval)
Engels: gnaw ^(en)

Frans: ronger ^(fr)
Spaans: roer ^(es)

Zelfstandig naamwoord

kluiven mv

meervoud van het zelfstandig naamwoord kluif

Gangbaarheid

Het woord kluiven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kluiven' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"kluiven" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
Niet officieel erkend
Niet officieel erkend

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.