kluis
Een kluis.
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: kluis (hulp, bestand)
- IPA:
- (Noord-Nederland): /klœʏs/
- (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /klœːs/
Woordafbreking
- kluis
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het me Latijn, in de betekenis van ‘cel, woning van een kluizenaar’ voor het eerst aangetroffen in 1265 [1]
- [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | kluis | kluizen |
verkleinwoord | kluisje | kluisjes |
Zelfstandig naamwoord
kluis v/m
- een tegen inbraak en brand beveiligde kist of kast
- Sieraden bewaart men vaak in een kluis.
Hyponiemen
- afroomkluis, bagagekluis, brandkluis, fietskluis, muurkluis, nachtkluis
Afgeleide begrippen
- Kluizenaar, Kluizens, Kluizense, kluisbeheerder, kluisgat, kluiskraak, kluiskrediet, kluisvrucht, kluizenaar
Vertalingen
Werkwoord
vervoeging van |
---|
kluizen |
kluis
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kluizen
- Ik kluis.
- gebiedende wijs van kluizen
- Kluis!
- (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kluizen
- Kluis je?
Gangbaarheid
- Het woord kluis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kluis' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
98 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.