kleigrond

Nederlands

klei na een droogte periode

kleigrond

kleigrond m [1]

grond bestaande uit klei: een sedimentair gesteente, dat voornamelijk bestaat uit lutum, gronddeeltjes kleiner dan 2 µm

- Nee, een tuin begint eerst met een goede bodem, zeggen de experts. Veel grond van vooral nieuwbouwhuizen is vernacheld, legt Ricardo uit. Bij de bouw is de grond een aantal keer verplaatst en op elkaar gegooid en met trucks en graafmachines platgereden. De zuurgraad van de bodem is verstoord. Water kan soms niet weg, planten groeien niet goed. Sommige mensen zitten op kleigrond, ook een no go. De tuinmannen raden aan om eerst de bodem goed te bekijken. En indien nodig, moet je de tuin van nieuwe grond voorzien. Rob: „Van die prachtige goede zwarte zandgrond, daar heb je jaren plezier van. Dat is echt de moeite.”[2]

1. grond bestaande uit klei: een sedimentair gesteente, dat voornamelijk bestaat uit lutum, gronddeeltjes kleiner dan 2 µm

Engels: clay soil ^(en)

Het woord kleigrond staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kleigrond' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kleigrond	kleigronden
verkleinwoord