introïtus

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • in·tro·i·tus
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘inleiding tot de mis’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1641 [1]
  • afgeleid van het Latijnse ire (gaan) met het voorvoegsel intro- [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord introïtus -
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

introïtus m / o [3]

  1. (religie) (muziek) antifoon met psalmvers als inleiding tot de mis
  2. (anatomie) ingang tot een lichaamsholte
Synoniemen

Gangbaarheid
  • Het woord introïtus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
37 %van de Nederlanders;
34 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "introïtus" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. introïtus op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.