innerlijk

• Geluid:  innerlijk    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɪnərlək /

• in·ner·lijk

• van Middelnederlands innerlijc, ontleend aan Middelhoogduits innerlich, in de betekenis van ‘inwendig’ voor het eerst aangetroffen in 1450; op te vatten als afgeleid van  in bw  met het achtervoegsel -er (2) en met het achtervoegsel -lijk [1][2][3]

innerlijk

1. wat betreft het geestesleven

1. • Botsing van opvattingen tussen twee of meer personages, of die van één personage met de omstandigheden of de ‘hogere machten’ (God, noodlot, natuurwetten). De botsing van opvattingen in het personage zelf, die tot innerlijke tweestrijd leidt, noemt men het innerlijk conflict. [4]

2. van binnen, aan de binnenkant

1. • De sociaaldemocratische consensus in de kernstaten werd doorbroken door een agressief neoliberalisme, een vreemd en innerlijk tegenstrijdig amalgaam van dominantie van het economische over het politieke en sociale, dat gepaard ging met de oproep terug te keren tot de normen en waarden die door diezelfde dominantie nu juist stelselmatig ondermijnd worden. [5]

• inwendig

• uiterlijk, uitwendig

• innerlijkheid

• Het woord innerlijk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'innerlijk' herkend door: