initiaal
Nederlands
Woordafbreking
- ini·ti·aal
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘hoofdletter’ voor het eerst aangetroffen in 1847 [1]
- afgeleid van het Franse initiale of van het Latijnse initium (begin) met het achtervoegsel -aal [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | initiaal | initialen |
| verkleinwoord | initiaaltje | initiaaltjes |
Zelfstandig naamwoord
initiaal v / m
- elk van de eerste letters van iemands namen
- grote, meestal versierde beginletter in een handschrift en in gedrukte teksten
Vertalingen
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | initiaal | initialer | initiaalst |
| verbogen | initiale | initialere | initiaalste |
| partitief | initiaals | initialers | - |
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord initiaal staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'initiaal' herkend door:
| 96 % | van de Nederlanders; |
| 93 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.