imbeciel

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • im·be·ciel
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘zwakzinnig, onnozel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1650 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord imbeciel imbecielen
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

imbeciel v / m

  1. zwakzinnige
  2. (pejoratief) stommeling
Vertalingen
    1.   
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen imbecielimbecielerimbecielst
verbogen imbecieleimbecielereimbecielste
partitief imbecielsimbecielers-

Bijvoeglijk naamwoord

imbeciel

  1. zwakzinnig in de op een na hoogste graad
  2. (pejoratief) onnozel, dom, stompzinnig
Verwante begrippen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord imbeciel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "imbeciel" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.