idioom

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • idi·oom
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans of Latijn, in de betekenis van ‘bijzondere eigenaardigheid van een taal’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1824 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord idioom idiomen
verkleinwoord idioompje idioompjes

Zelfstandig naamwoord

idioom o

  1. een bijzondere uitdrukking in een bepaalde taal die samengesteld is door eigenaardig taalgebruik
    • Die tekst zat vol met mooie idiomen. 
Synoniemen
Vertalingen
    1. een bijzondere uitdrukking in een bepaalde taal die samengesteld is door eigenaardig taalgebruik   

Gangbaarheid
  • Het woord idioom staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
92 %van de Nederlanders;
83 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "idioom" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.