hypocriet
Nederlands
Woordafbreking
- hy·po·criet
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘huichelaar’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
- afgeleid van het Griekse 'krī́nein' ‘schiften, oordelen, beslissen’ met het voorvoegsel hypo- [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | hypocriet | hypocrieten |
| verkleinwoord | hypocrietje | hypocrietjes |
Zelfstandig naamwoord
hypocriet m [3]
- (psychologie) iemand die voordoet bepaalde waarden te huldigen, maar zich er zelf niet aan houdt
Vertalingen
1. iemand die voordoet bepaalde waarden te huldigen, maar zich er zelf niet aan houdt
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | hypocriet | hypocrieter | hypocrietst |
| verbogen | hypocriete | hypocrietere | hypocrietste |
| partitief | hypocriets | hypocrieters | - |
Bijvoeglijk naamwoord
hypocriet
- huichelachtig.
- Kun je niets hypocrieters verzinnen?
Vertalingen
1. huichelachtig
Gangbaarheid
- Het woord hypocriet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'hypocriet' herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.