giraffe

een giraffe

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • gi·raf·fe
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘herkauwer’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1588 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord giraffe giraffes
giraffen
verkleinwoord giraffetje
girafje		 giraffetjes
girafjes

Zelfstandig naamwoord

giraffe v/m

  1. (zoogdieren) Giraffa camelopardalis , een herkauwend dier dat in Midden-Afrika leeft met een zeer lange hals, een geel en bruin gevlekte huid en kleine hoorns
    • Kijk die prachtige giraffes daar! 
Synoniemen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
  • giraffenhals, giraffenklavier, giraffennek
Vertalingen
    1. Herkauwend dier   

Gangbaarheid
  • Het woord giraffe staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
80 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "giraffe" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3


Engels

Zelfstandig naamwoord

giraffe

  1. giraffe
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.