externe

• Geluid:  externe    (hulp, bestand)
• IPA: /ɛksˈtɛrnə/

• ex·ter·ne

• De gesubstantiveerde vorm van extern.

externe v/m

1. iemand die ingehuurd is van een ander bedrijf

1. • Toen het slecht ging met het bedrijf werden eerst de externen weggestuurd. 

externe

1. verbogen vorm van de stellende trap van extern

• Het woord externe staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'externe' herkend door:

• IPA: /ɛkˈstɛʁn/

• ex·ter·ne

• Ontleend aan het Latijnse externus.

externe

1. (medisch) extern, uitwendig.

1. «Les causes externes des maladies.»

   De uitwendige oorzaken van de ziekten.

1. «Ce médicament est fait uniquement pour l’usage externe.»

   Dit geneesmiddel is uitsluitend gemaakt voor uitwendig gebruik.

2. (anatomie) extern, uitwendig.

1. «La face externe de l’omoplate.»

   De uitwendige zijde van het schouderblad.

1. «L’extrémité externe de la clavicule.»

   Het uitwendige uiteinde van het sleutelbeen.

2. van buitenaf, extern.

1. «Pendant une randonnée dans la nature, les sensations externes sont nombreuses.»

   Tijdens een natuurwandeling zijn de uitwendige gewaarwordingen talrijk.

• interne

• externalisation
• externaliser

• extérieur

externe m

1. externe leerling.

1. «On ne reçoit dans ce collège que des externes.»

   In die school neemt men alleen externe leerlingen aan.

2. geneeskundestudent die al enkele functies vervult in een ziekenhuis.

• élève externe

• pensionnaire